Orzech włoski
Rodzina: Orzechowate - Juglandaceae
Rodzaj: Orzech - Juglans
Gatunek: Orzech włoski - Juglans regia
Orzech włoski jest uprawiany w Polsce jako roślina sadownicza dla smacznych i bogatych w składniki pokarmowe owoców. Poza tym jego drewno wykorzystywane w meblarstwie, kosmetyce. Ma nieocenione właściwości lecznicze.
Korzenie: Drewno orzecha włoskiego jest drewnem dość twardym. Będzie długo tonąć ale też dłużej pozostanie w akwarium bo wolniej ulega rozkładowi. Ma działanie allelopatyczne. Oznacza to że będzie miał szkodliwe działanie na inne rośliny, ograniczając ich wzrost. Aby zminimalizować to niekorzystne działanie, korzeń musi być w 100% suchy i wygotowany w wodzie z solą, czasami nawet dwukrotnie a nawet trzykrotnie. Będzie mocno barwił wodę, gdyż zawiera dużą ilość garbników.
Liście: W akwarystyce używa się liści zielonych oraz brązowych (jesiennych). Przypomnieć należy o tym aby drzewa z których będą pochodziły liście nie rosły w miejscach zanieczyszczonych. Liście zielone zbiera się z drzew w czerwcu i suszy. Zawierają one duże ilości składników aktywnych. Można do nich zaliczyć taniny, flawonoidy, witaminę C oraz Juglon. Juglon jest naturalnym barwnikiem o mocnym brązowym zabarwieniu, posiadający właściwości antybakteryjne i antygrzybiczne. Zawartość juglonu w liściach zależy od pory roku. W młodych liściach jest go najwięcej a im liście starsze tym mniej. Ponadto zielone, wysuszone liście orzecha włoskiego są pożywieniem dla L-sumów, otosków jak również innych zwierząt roślinożernych czyli krewetek, krabów oraz ślimaków. Z kolei liście brązowe mają podobne właściwości do liści migdałecznika. Delikatnie dezynfekują wodę i mają działanie antybiotyczne. Liście wrzucone do akwarium toną po ok 1-2 dniach. Można przyśpieszyć zatapianie liści parząc je wcześniej we wrzątku lub przyłożyć np kamieniem. Stosuje się je w ilości 2-5 szt. na 100 l wody i w razie potrzeby uzupełniać nowymi. Znikają z akwarium w ciągu 3-4 dni. Stare liście a w zasadzie to co po nich pozostało mogą zostać w zbiorniku aż do całkowitego ich rozkładu. Ilość liści zależy od ich wielkości.
Skorupy: Skorupy z orzechów włoskich pomimo ich walorów dekoracyjnych stanowią również schronienie dla krewetek oraz narybku. Zawierają w sobie duże ilości garbników, więcej niż szyszki olchy czarnej. Należy więc ostrożnie i z wyczuciem ich używać. Przed włożeniem ich do akwarium należy dokładnie je wysuszyć a następnie sparzyć wrzątkiem.
Łupiny: W zielonych łupinach orzecha włoskiego znajdują się związki humusowe, garbniki oraz kwasy organiczne, posiadające właściwości antybakteryjne. Niszczą pasożyty układu pokarmowego. Zawierają również sole mineralne mające wpływ na chemię wody (twardość i pH).
Kora: Może stanowić element dekoracyjny jak i schronienie dla małych zwierząt żyjących w akwarium. Zawiera duże ilości garbników. Przed włożeniem do akwarium musi być wysuszona i sparzona wrzątkiem. Początkowo kora unosi się na powierzchni wody ale w ciągu kilku dni, jak nasiąknie wodą to opada na dno.
Rodzina: Orzechowate - Juglandaceae
Rodzaj: Orzech - Juglans
Gatunek: Orzech włoski - Juglans regia
Orzech włoski jest uprawiany w Polsce jako roślina sadownicza dla smacznych i bogatych w składniki pokarmowe owoców. Poza tym jego drewno wykorzystywane w meblarstwie, kosmetyce. Ma nieocenione właściwości lecznicze.
Korzenie: Drewno orzecha włoskiego jest drewnem dość twardym. Będzie długo tonąć ale też dłużej pozostanie w akwarium bo wolniej ulega rozkładowi. Ma działanie allelopatyczne. Oznacza to że będzie miał szkodliwe działanie na inne rośliny, ograniczając ich wzrost. Aby zminimalizować to niekorzystne działanie, korzeń musi być w 100% suchy i wygotowany w wodzie z solą, czasami nawet dwukrotnie a nawet trzykrotnie. Będzie mocno barwił wodę, gdyż zawiera dużą ilość garbników.
Liście: W akwarystyce używa się liści zielonych oraz brązowych (jesiennych). Przypomnieć należy o tym aby drzewa z których będą pochodziły liście nie rosły w miejscach zanieczyszczonych. Liście zielone zbiera się z drzew w czerwcu i suszy. Zawierają one duże ilości składników aktywnych. Można do nich zaliczyć taniny, flawonoidy, witaminę C oraz Juglon. Juglon jest naturalnym barwnikiem o mocnym brązowym zabarwieniu, posiadający właściwości antybakteryjne i antygrzybiczne. Zawartość juglonu w liściach zależy od pory roku. W młodych liściach jest go najwięcej a im liście starsze tym mniej. Ponadto zielone, wysuszone liście orzecha włoskiego są pożywieniem dla L-sumów, otosków jak również innych zwierząt roślinożernych czyli krewetek, krabów oraz ślimaków. Z kolei liście brązowe mają podobne właściwości do liści migdałecznika. Delikatnie dezynfekują wodę i mają działanie antybiotyczne. Liście wrzucone do akwarium toną po ok 1-2 dniach. Można przyśpieszyć zatapianie liści parząc je wcześniej we wrzątku lub przyłożyć np kamieniem. Stosuje się je w ilości 2-5 szt. na 100 l wody i w razie potrzeby uzupełniać nowymi. Znikają z akwarium w ciągu 3-4 dni. Stare liście a w zasadzie to co po nich pozostało mogą zostać w zbiorniku aż do całkowitego ich rozkładu. Ilość liści zależy od ich wielkości.
Skorupy: Skorupy z orzechów włoskich pomimo ich walorów dekoracyjnych stanowią również schronienie dla krewetek oraz narybku. Zawierają w sobie duże ilości garbników, więcej niż szyszki olchy czarnej. Należy więc ostrożnie i z wyczuciem ich używać. Przed włożeniem ich do akwarium należy dokładnie je wysuszyć a następnie sparzyć wrzątkiem.
Łupiny: W zielonych łupinach orzecha włoskiego znajdują się związki humusowe, garbniki oraz kwasy organiczne, posiadające właściwości antybakteryjne. Niszczą pasożyty układu pokarmowego. Zawierają również sole mineralne mające wpływ na chemię wody (twardość i pH).
Kora: Może stanowić element dekoracyjny jak i schronienie dla małych zwierząt żyjących w akwarium. Zawiera duże ilości garbników. Przed włożeniem do akwarium musi być wysuszona i sparzona wrzątkiem. Początkowo kora unosi się na powierzchni wody ale w ciągu kilku dni, jak nasiąknie wodą to opada na dno.
Komentarze
Prześlij komentarz